Drukuj
Kategoria: Edukacja

Jak wiadomo na podstawie naturalnych pierścieni, widocznych wewnątrz pnia drzewa, możemy w prosty sposób wyznaczyć, ile lat ma dany okaz. Podobne zjawisko występuje również w koloniach koralowców. W szkielecie poszczególnych okazów znaleźć można bowiem pierścienie, których obecność odzwierciedla długość życia i zarazem daje sposobność poznania przeszłości tych fascynujących organizmów.

Najświeższe badania nad koloniami koralowców wykazały, że niektóre te organizmy (np. z rodzaju Leiopathes) żyją nawet 4200 lat. Jakkolwiek przeciętny wiek koralowców to przeważnie kilkaset lat. W ciągu tysiąca lat przyrastają one jedynie o parę centymetrów. Należałoby też mieć pojęcie, że korale szlachetne nie mają udziału w budowie raf koralowych.

Koralowce, uformowane zasadniczo z węglanu wapnia, mają w sobie też metale - w tym metale ciężkie, rtęć oraz ołów. Analiza próbki koralowców pochodzących z Morza Chińskiego pozwoliła postawić teorię, iż na bazie badań tych systemów da się wyznaczyć zawartość przytoczonych metali w morskiej wodzie. Tuoyu Sun - profesor z Kanady zrealizował pomiar każdego słoja z dwustu lat życia koralowca. Dokonana obserwacja potwierdziła, że koralowce przechowują w swej strukturze dane o nagromadzeniu w pewnych zakresach czasowych, kilku- a nawet kilkunastokrotnie większej zawartości rtęci. Badania Tuoyu Suna obejmowały lata, w których trwały tak zwane wojny opiumowe (1839-1842 oraz 1856-1860), a także okresy chińsko-japońskiej bitwy morskiej z czasów drugiej wojny światowej.

Rtęć przenika do morza, uwalniając się szczególnie w czasie eksplozji materiałów wybuchowych oraz wystrzałów artyleryjskich. Zdekoncentrowana w topielach oceanu bywa po pewnym czasie absorbowana przez koralowce. Natomiast koralowce, zachowują rtęć w swych szkieletach, zapewniając teraźniejszej nauce liczne przesłanki do dywagowań oraz interpretacji.