Drukuj
Kategoria: Edukacja

Głosi się, że w fundamencie należytego wychowania leży respekt drugiego człowieka. Rzeczywiście warto trzymać ustalonych norm z uwagi na należyte zależności, wyborne maniery stanowczo regulują relacje międzyludzkie, uprzystępniają komunikację i przebieg różnorodnych spraw. Kiedy na domiar tego odkryjemy, iż znaczenie stwierdzenia savoire-vivre wywodzi SIĘ ze połączenia francuskich sformułowań „wiedzieć” i „życie”, wtedy zdołamy wnioskować, iż to właściwe postępowanie w sumie oznacza przestrzeganie określonych norm zachowania w celu ulepszenia egzystowania w społeczności. Z tej przyczyny pokazuje się, że to starożytni Grecy, którzy nieustannie kroczyli do doskonałości byli prekursorami savoire-vivre. A ożywienie sztuki dobrego postępowania zapadł w czasie renesansu, który tak silnie inspirował się klasyczną cywilizacją antycznych. Szczególną uwagę do etykiety przykładano w dyplomacji i formalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Ale w drugiej połowie XX wieku kodeks etyczny zaczął także być uwzględniany w relacjacjach biznesowych i oficjalnych spotkaniach w innych sferach społecznych.

Norm savoire-vivre jest bardzo wiele, gdyż reguły te odnoszą się do każdej sfery naszego życia. Omówmy choć kilku z nich, zwłaszcza tym, które nawiązują do naszego postępowania przy stole i relacji w pracy. Traktujemy wszystkie osoby w towarzystwie z respektem. Wyłączamy telefon, słuchamy każdego z atencją.

Jak się witać?

W naszej polskiej tradycji panowie całowali na powitanie kobietę w rękę. Wspólnie z rozwojem etykiety na formalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego zachowania. Zawsze trzeba podać rękę, uścisnąć ją delikatnie, nie potrząsając. Jeżeli osoby na spotkaniu są równorzędne pod kątem statusu zawodowego, to kobieta pierwsza wyciąga rękę. Starsza osoba również ma supremacja przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, lecz stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym pozycją zawodową.

Zachowanie podczas posiłku

Do stołu siadamy w miejscu wyznaczonym w większości wypadków wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Dłonie zaś nieznacznie opieramy o stół. Nasza postawa powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Widelec z niewielką ilością jedzenia wkładamy na wprost do ust. Istotne jest, żeby siedząc przy stole opanować równocześnie sztukę przyjemnej konwersacji i równoczesnego spożywania posiłku. Reguła wydaje się prosta - kierujemy jakąś wzmiankę, czy pytanie do wspólbiesiadnika po prawej, nabieramy malutką porcję jedzenia na łyżkę kładziemy do ust, spożywamy i z próżną buzią odpowiadamy sąsiadowi po lewej. Znowu nabieramy pokarm, spożywamy i kontynuujemy rozmowę. Ten schemat może wydawać się nieautentyczny i pozowany, lecz ma on na celu wypełnienie dwóch podstawowych zasad - kulturalnego konsumowania ( i zjedzenia!) posiłku i jednoczesnej miłej konwersacji z osobami towarzyszącymi. Pamiętajmy, iż nie otwieramy ust z pełną buzią.

Przygotowaną na stole serwetkę rozwijamy na kolanach, w taki sposób, by znajdowała się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego na ogół spoczywają najbliżej talerza, następnie do ryb, a do przystawek są w następnej kolejności. Łyżka do zupy spoczywa po prawej stronie jako ostatnia. U szczytu talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napitki zestawione są w następującej kolejności: nieznacznie dalej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na koniec na musujące trunki i likiery. Po lewej stronie talerza rozlokowana jest filiżanka na kawę. Wszystkie trunki pijemy malutkimi łyczkami, kieliszki zawsze podtrzymujemy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.

Po ukończeniu posiłku bezwzględnie oczekujemy na sygnał gospodarzy, wówczas, gdy oni dadzą sygnał, możemy zdjąć serwetkę z kolan, odłożyć ją obok talerza i nie szurając krzesłem powstać i rzec „dziękuję”.

Płeć czasami ma znaczenie

Mimo Pomimo tego, że w relacjach biznesowych najistotniejsze jest dystynkcja, które się zajmuje, są sytuacje, w jakich kobieta ma supremacja. W przypadku wspólnego biznesowego posiłku, w oficjalnej formie, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej pozycja obok. Przy wstępowaniu do pomieszczenia albo do windy stale kobieta wstępuje pierwsza. w wypadku jednakże, gdy drzwi otwierają się do wewnątrz pierwszy wchodzi mężczyzna, gdyż to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Z reguły również przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako sygnał szacunku i gotowości do poparcia.

Zasad savoire-vivre jest bardzo wiele i w istocie powinno się ten kwestia zgłębić bardziej na prywatny użytek. Zazwyczaj wiedza ogólnie zaakceptowanych reguł przyzwoli nam stosownie zachować się w bardzo różnych miejscach. Zawsze jednakże wyjeżdżając do kraju o całkowicie odrębnej kulturze wypada zapoznać się z normami tam panującymi.